ECOMIMICRY INSTITUUT
Ecomimicry richt zich op de werking (processen en patronen) van ecosystemen en de lering die wij, mensen, daaruit kunnen trekken: als inspiratie en richtinggevend maar vooral ook leidend tot meervoudige waardeontwikkeling. Ecomimicry als inspiratiebron voor economie, is de kern.
Leren van de natuur gebeurt intussen ook al op vele plekken. Het Biomimicry Instituut levert vele voorbeelden van fenomenen die door de evolutie zijn ontstaan in het functioneren van organismen. Die leveren inspiratie voor het ontwerp van producten en activiteiten.
Ecomimicry neemt de systeembenadering als vertrekpunt: ecosystemen op verschillende schaalniveaus en de daarin identificeerbare processen en patronen. Het Ecomimicry Instituut zoekt naar de kern van vraagstukken en verkent ecologische patronen voor oplossingen op systeemniveau.
De mens staat voor de grote opgave om de balans tussen menselijke activiteiten en natuur te herstellen. De huidige disbalans heeft extreme gevolgen: de klimaatverandering die leidt tot extreem weer met als gevolg droogte/verwoestijning en overstromingen. Verlies aan biodiversiteit, door kaalkap van tropische bossen en ander intensief ruimtebeslag van de mens. Druk op natuurlijke systemen door het groeiend gebruik van biomassa voor productie en energievoorziening.
Het Ecomimicry Instituut i.o. is het initiatief om de verbinding tussen ecologie, economie en samenleving te versterken en daarmee waarde creatie te realiseren.
Het Ecomimicry Instituut is een initiatief van Douwe Jan Joustra (ICE) en Cees Anton de Vries (Origame). Beide opgeleid met de Relatietheorie als belangrijke basis. In 2002 namen zij initiatief tot ‘Het brilletje van Van Leeuwen’ als bouwsteen voor het programma Duurzame Stedelijke Vernieuwing (Nationaal Initiatief Duurzame Ontwikkeling) waarbij een samenwerking met Chris van Leeuwen ontstond.
www.ecomimicry.org
Relatietheorie Ecomimicry
De basis voor Ecomimicry is de ‘Relatietheorie’ van professor dr. Chris van Leeuwen (1920-2005). Zijn principes zijn van belang om te begrijpen op welke wijze waarde aan systemen kan worden toegevoegd én op welke wijze afbraak wordt ingezet of versneld. Het is de complexiteit van systemen en hun huidige en toekomstige (of gewenste) functioneren, die het niet mogelijk maakt om met vastomlijnde principes te werken. Het gaat niet over het onderscheid tussen goed en kwaad, het gaat over de vraag welke fenomenen de complexiteit van systeemverandering positief kunnen beïnvloeden. Een belangrijke vraag is dan: welke condities zijn hier van toepassing en kunnen we die versterken? Ecologische en sociale systemen, levende systemen dus, zijn per definitie open systemen. Dat maakt ze dynamisch en onderhevig aan verandering in de tijd, evolutie.
Wil je meedoen met het 'Ecomimicry Instituut'?
Neem dan contact met ons op.
Ice Amsterdam.
The Netherlands
djj@ice-amsterdam.nl
Cees Anton de Vries
info@origame.eu
Earthinks
